Nie zdobył ani jednego medalu, nie jeździł na międzynarodowe imprezy, ale wygrał coś najcenniejszego – życie…
Przetrwał piekło w niemieckich obozach koncentracyjnych. Toczył pojedynki bokserskie, od których zależało życie jego, a czasami i innych. Mowa o Tadeuszu „Teddy`m” Pietrzykowskim jednym z najwybitniejszych pięściarzy w historii całego sportu.

Wychował się w rodzinie inteligenckiej. Matka, Sylwina Bieńkowska uczyła w jednej ze szkół podstawowych w Warszawie. Ojciec, Tadeusz Pietrzykowski był projektantantem i inspektorem nadzoru rozbudowy warszawskiego węzła kolejowego. Podczas nauki w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie wstąpił do 16 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego.

Żeby poprawić warunki materialne rodziny po śmierci ojca, wynajmował się do różnych prac domowych, udzielał korepetycji, uczył jazdy na łyżwach, a dzięki zdolnościom rysunkowym wykonywał rysunki dla studentów Akademii Sztuk Pięknych i studentów architektury. Karierę bokserską rozpoczął w 20-leciu międzywojennym jako gimnazjalista, trenując między innymi pod okiem słynnego Feliksa Stamma w warszawskiej Legii. Był wicemistrzem Polski i mistrzem Warszawy w wadze koguciej. Prasa sporotwa nadała mu tytuł "człowieka o żelaznej woli i pięściach ze stali".